یکی از جذابیتهای مهم دنیای انسانها در عصر تکنولوژی، پول و ثروت است. بسیاری از افراد به نوعی در تلاش هستند تا با کسب درآمد بیشتر زندگی آرامتر و لذتبخشتری را برای خود و خانوادهشان رقم بزنند.
از طرفی هم تا جایی که امکان دارد، جلوی هزینههای بیمورد را میگیرند تا به این طریق منابع مالی و پساندازهایشان را بهتر مدیریت کنند.
دارایی باارزش دیگر ما که به نظرم مهمتر و ارزشمندتر از پول و ثروت است، زمان ماست. درست است که میگویند وقت طلاست ولی درواقع زمانهای ازدسترفته را با طلا هم نمیشود خریداری کرده و بازگرداند.
افسوس که بسیاری از افراد در حدی که به ارزش و اهمیت پول و ثروت پی بردهاند به ارزش و اهمیت حقیقی زمان پی نبردهاند و آن را درک نمیکنند.
اما منبع و ثروت باارزشتر و مهمتری هم وجود دارد که شاید در جامعه کمتر از زمان به آن بها داده میشود و این همان توجه و تمرکز ماست.
این روزها توجه اهمیت بیشتری نسبت به زمان دارد.
بسیار اتفاق میافتد که ما وقتمان را در اختیار کسی قرار میدهیم و عملاً در کنار او حضور داریم ولی توجه کافی به او نداریم و تمرکزمان بر روی موضوع دیگری معطوف است.
اختصاص زمان بدون اختصاص توجه، بیفایده خواهد بود.
نبرد اصلی در دنیای امروز بر سر تمرکز و توجه افراد است و آنچه ارزش و جایگاه هر چیزی را تعیین میکند، میزان توجهی است که آن رسانه، پیام و یا شخص موردنظر به خودش جلب میکند.
خاصیت دیگر توجه این است که نیازمند حضور در فضا و زمان خاصی نیست. این امکان وجود دارد که ما برای لحظاتی کوتاه تصویری را ببینیم و عبور کنیم ولی تا ساعتها، تمرکز و توجهمان درگیر آن تصویر و محتوایش باشد.
همین موضوع میتواند دلیل ارزشمندی بیشازاندازه توجه باشد.
افراد و رسانهها میتوانند در چشم به هم زدنی توجه ما را از آنچه ما دوست داریم، به چیزی که مدنظر خودشان است جلب کنند و ما هم هیچ کنترلی بر این موضوع نداشته باشیم.
در دنیای امروز که مملو از انواع پیام، اخبار و محتوای جذاب در رسانهها و شبکههای اجتماعی است، مهمترین هنر و توانایی افراد، داشتن کنترل کافی بر توجه و مدیریت آن است.
برای مدیریت توجهمان باید رژیمهای خاص رسانهای و خبری بگیریم و هر از چند گاهی خودمان و توجهمان را از این محتواها که گاهی اوقات جز سمی برای روح و روان ما نیستند، دور نگه داریم.
شاید صدای شلیک توپ و تفنگ و گلوله را نشنویم ولی جنگهای بزرگی در دنیای امروز ما در جریان است که اهداف آنها جز به دست آوردن توجه هرچه بیشتر انسانها نیست و در نهایت آن طرفی پیروز میدان مبارزه خواهد بود که توجه و تمرکز بیشتری را بتواند به خود اختصاص دهد.
بنابراین لازم است ما بیشازپیش حواسمان به مدیریت باارزشترین و تأثیرگذارترین سرمایه این روزهای خودمان باشد که هر لحظه امکان سرقت این سرمایه بدون اینکه حواسمان باشد، وجود دارد.
قدر توجه و تمرکز خودتان را بیشتر بدانید و آن را در معرض هر نوع اخبار و محتوایی در شبکهها و فضاهای مختلف قرار ندهید تا در نهایت بتوانید تسلط بیشتری بر زندگی و روح و روان خودتان داشته باشید.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
معیار شما برای سنجش کیفیت زندگی خودتان چیست؟
یافتن منشأ افکار مؤثر بر کیفیت زندگی و اصلاح آنها
منطقه خطرناکی به نام منطقه آسایش
ما همانطور که روی رژیم غذایی خودمان حساس هستیم، روی این موضوع هم که چه خوراکی به مغرمان میدهیم باید حساس باشیم. هر چیزی درخور توجه ما نیست.
فقط افسوس اینکه معمولا هر چقدر سن بالاتر می ره تازه ارزش وقت رو می دونیم و می فهمیم چقدر ثانیه ها داره تند می ره!
محسن جان
به نظرم هر چقدر که سعی کنیم همرنگ جماعت بشیم و در کنار مردم باشیم، به همون نسبت دچار غفلت در ارزشدهی به منابع و استفاده بهینه از اونها خواهیم شد که زمان هم مهمترین این منابع هست.
این روزها مردم در حال واگذاری ذهن و روح و توجه خودشون به صورت رایگان به شبکههای اجتماعی و نرمافزارهای موبایلی هستند.
گاهی وقتها افراد به حدی از رایگان بودن پیامرسانها و خیلی از نرمافزارهای دیگر تعجب میکنند که حدوحساب ندارد، غافل از اینکه آنها در حال پرداخت هزینه بسیار بیشتر از ارزش واقعی خدمات دریافتیشان هستند و در بلندمدت به کارگران بی جیرهومواجب این نرمافزارها و پیامرسانها تبدیل میشوند.